Fot. 56 Worki zeschłych liści z obszaru pomnika kosaczowskiego


Fot. 57 Pomnik organizacji „Gwiazda” sprzątnięty


Fot. 58 Znicz od OOK Pokucie i znicze od TMKK


Fot. 59 Znicz na pomniku Amelii Mac Intosh

Fot. 60 Grobowiec rodziny Piskozub z zapalonym zniczem


Fot. 61 Wiązanka i znicz u Dominiki Balbiny Ostrowskiej


Fot. 62 Mogiła Józefa Wilczka


Fot. 63 Wianuszek i znicze u Józefa Schallera


Fot. 64 Uporządkowana mogiła Wojtasiewiczów ze zniczem

Po wykonaniu tych czynności, zapaleniu i rozniesieniu zniczy oraz modlitwie podjechaliśmy jeszcze do kościoła parafii św. Ignacego Loyoli, na spotkanie z Ks. Proboszczem Michałem Machnio, w celu przekazania drobnej przesyłki i porozmawiania o bieżących wspólnych sprawach.


Fot. 65 W kościele św. Ignacego Loyoli złożony znicz od OOK Pokucie przy tablicy Nieznanego Żołnierza


Fot. 66 Wnętrze kościoła św. Ignacego


Fot. 67 Nałożenie na ołtarz polichromii niewątpliwie przydałoby mu wspaniałego efektu końcowego

To co można było zobaczyć przeszło nasze wszelkie oczekiwania. Tyle dobrych zmian przy kościele zachwyca i budzi podziw. Oglądany jeszcze w sierpniu plan prac i projekt otoczenia kościoła został już niemal całkowicie zrealizowany i wygląda wszystko doskonale.

Przez minione 2-3 miesiące ks. Proboszcz uporał się z naprawą i odnowieniem całego dachu na kościele, izolacją fundamentów budynku, zrealizowaniem wokół kościoła alei z kostki betonowe i całego dojazdu (dojścia) od ulicy, postawieniem na postumencie figury Maryi.

O innych mniejszych przedsięwzięciach już nie wspomnę, bo jeszcze „działa” w Karpatach, przy ośrodku dla parafian, który poddawany jest także bardzo poważnym pracom remontowo-modernizacyjnym. A przecież zajmuje się jeszcze grupką uchodźców i bieżącymi sprawami duszpastersko-administracyjnymi.


Fot. 68 Dach świątyni został naprawiony i zabezpieczony przed atmosferą poprzez specjalistyczne pomalowanie


Fot. 69 Alejka piesza wokół kościoła


Fot. 70 Efekt od ulicy robi bardzo mocne wrażenie. Trudno uwierzyć, że wcześniej były nierówności, beton i ziemia


Fot. 71 Pomyślano także o rowerzystach


Fot. 72 W pobliżu bramy wejściowej, od frontu – ustawiona figura Matki Bożej

Księże Michale jest to chyba kilka etatów na raz i wyrażamy wielki podziw i szacunek za ogrom wykonanych działań.
Niech życzliwi ludzie wspomagają, a Pan Bóg daje sił i błogosławi.

Zakwaterowanie w Kołomyi otrzymaliśmy u Ulany Sanojca, która zawsze z otwartym sercem gości nasze grupki i otwiera dla nas swój dom jako rodzinny.

Dzień 6

Po noclegu w Kołomyi wybraliśmy się rano, w asyście panów Bolka i Włodzimierza, do Peczeniżyna, na tamtejszy cmentarz polski.


Fot. 73 Grobowiec Karola Emanuela Vincenza (w trakcie uprzątania liści)

Znajdują się tam m.in. groby rodziny Vincenzów. Cmentarz mocno zarośnięty, choć wiosną był wykaszany.


Fot. 74 Uprzątnięty nieco grobowiec Karola Vincenza z zapalonym zniczem


Fot. 75 Grobowiec Aleksandra Vincenza


Fot. 76 Pomnik na mogile Emilii Polikowskiej


Fot. 77 Rozsypujący się pomnik z kamieni


Fot. 78 W mocno zarośniętej części cmentarza słabo widoczne krzyże i mogiły

Fot. 79 W głębi – wolontariuszka porządkuje jedną z mogił


Fot. 80 Mogiła Stanisława Ślepowron-Ciesielskiego – em. starszego zarządcy skarbowego


Fot. 81 Niszczejące krzyże i pomniki


Fot. 82 Pomnik Maryi z Jaksów Dębickich Manaczyńskiej

Fot. 83 Pomnik Ludwiki z Cieszewskich Dańkiewiczowej


Fot. 84 Pomnik Stanisławy Kosmaniowej z Kadlewiczów


Fot. 85 Krzyż w centralnym, punkcie cmentarza


Fot. 86 Tablica informacyjna przy krzyżu


Fot. 87 Mogiła ks. Proboszcza Józefa Pelca (zm. w 1934 r.)

Szkoda, że nie ma na miejscu (w samym Peczeniżynie) osób, które mogłyby zadbać o niego na co dzień, gdyż nie jest wielki i łatwo byłoby go utrzymać w przyzwoitym stanie.

Po zapaleniu na niektórych grobach zniczy i modlitwie powróciliśmy do Kołomyi.

W tym dniu udaliśmy się jeszcze na kołomyjski cmentarz miejski przy ul. Dołbusza i tam zapaliliśmy znicze (z modlitwą) u rodziny wolontariusza Ryszarda i naszych wieloletnich współpracowników w akcjach na starym cmentarzu: Wołodii Sanojcy i Mirka Kołta.


Fot. 88 Mogiła Borysława Dubowieckiego


Fot. 89 Mogiła Wołodii Sanojca


Fot. 90 Grób Mirka Kołta

Był jeszcze w tym dniu czas powrócić na remontowany cmentarz kołomyjski, aby wprowadzić korekty napisów na 2 mogiłach, gdyż otrzymaliśmy informacje o nieprawidłowych napisach na pomnikach m.in. Sydonii Anny Borawskiej i Michała Webera.


Fot. 91 Pomnik Sydonii Anny Borawskiej – nieprawidłowa data śmierci i brak daty urodzin. Na podstawie ksiąg metrykalnych dowiedzieliśmy się o prawidłowych datach

Wolontariuszka Dorota podjęła się korekty i uzupełnienia napisów i pomimo bardzo niemiłej, zimnej i wilgotnej pogody poprawiła daty tam gdzie były nieprawidłowe i uzupełniła brakujące, które udało się pozyskać.


Fot. 92 Wolontariuszka Dorota nanosi właściwe daty


Fot. 93 …i … gotowe


Fot. 94 Pomnik Michała Webera przed poprawkami


Fot. 95 W skupieniu … następuje korekta napisów…


Fot. 96 i daty poprawione na właściwe

Ponadto ustawiliśmy znicze na kolejnych mogiłach i uporządkowaliśmy następne groby.


Fot. 97 Podniesione w sierpniu br. z ziemi pomniki Segenreicha i Piątkowskiego


Fot. 98 Mogiła Sławcia Arsenicza


Fot. 99 Pomnik Stanisława Giziewicza - kapitana 49 HPS


Fot. 100 Pomniki Kisielewskich (Marya, Włodzimierz, Józef)

Wieczór upłynął w ciepłej, rodzinnej atmosferze domu Ulany, której dziękujemy z serca za życzliwość i serdeczne podejmowanie podczas każdego przyjazdu do Kołomyi.


Fot. 101 Pies właścicielki domu Ulany zawsze przyjaźnie nas oczekuje

Dziękujemy także panom Włodzimierzowi i Bolesławowi za każdorazowe serdeczne spotkania i opiekę oraz pomoc podczas naszych pobytów w Kołomyi i wspólne prace na cmentarzu.

Powrót do części pierwszej

CZĘŚĆ 3