Fot. 86 Lwów – „Majsternia pierników”, a w jej oknie wystawowym lwowski Rynek z piernika


Fot. 87 Lwów – być we Lwowie i nie wypić „kawy po wschodniemu” (lub „kawy na piasku”) w Ormiance?


Fot. 88 Lwów – wojenne zabezpieczenia witraży katedry


Fot. 89 Lwów – pomnik Mickiewicza zabezpieczony na czas wojny


Fot. 90 Lwów – „Kopalnia kawy”

Jeszcze miły akcent pobytu we Lwowie – otrzymana propozycja obejrzenia wieczorem występu kabaretu „Czwarta Rano”, z czego większość wolontariuszy skwapliwie skorzystała i nie żałujemy.

Osobiście jestem bardzo uradowany z obejrzenia występu i wydaje mi się, że trochę odczułem skąd bierze się siła Lwowiaków do trwania w duchu „Semper Fidelis” (?). Dziękuję artystom za doznane przeżycia.


Fot. 91 Lwów – kawiarnia „Gałka” („Hałka”) i występ kabaretu „Czwarta Rano”

Dzień Święta Niepodległości Polski spędzamy również we Lwowie, uczestnicząc w uroczystej mszy św. w katedrze, celebrowanej przez arcybiskupa Mieczysława Mokrzyckiego, a później w uroczystości składania wieńców i zniczy przy grobie obrońców Lwowa na cmentarzu Orląt Lwowskich.


Fot. 92 Lwów – msza w katedrze z okazji Święta Odzyskania przez Polskę Niepodległości


Fot. 93 Lwów – cmentarz Orląt – składanie wiązanki i zniczy przez reprezentantów TMKK oraz znicza przez przedstawiciela OOK „Pokucie”

Fot. 94 Lwów – cmentarz Orląt – oddanie hołdu obrońcom Lwowa



Fot. 95 Lwów – cmentarz Orląt – warta harcerska przy grobie nieznanych żołnierzy


Fot. 96 Lwów – cmentarz Orląt – lwowskie lwy wreszcie uwolnione z obskurnych obudów


Fot. 97 Lwów – cmentarz Orląt po uroczystościach

Po uroczystości przy grobie Obrońców Lwowa daliśmy sobie nieco czasu na spokojne przejście po Cmentarzu Łyczakowskim według indywidualnego planu, choć deszczowa pogoda nie uprzyjemniała spaceru alejkami cmentarza.


Fot. 98 Lwów – Cmentarz Łyczakowski – pomnik upamiętniający miejsce, gdzie poległ Jurek Bitschan

Tak dobiegła końca jesienna wizyta na Kresach i pozostało powrócić do kraju, do swoich domów i codziennych obowiązków.


Fot. 99 Powrót do kraju


Fot. 100 Jeden z postojów autostradowych (MOP) – w toalecie takie ciekawe „zdarzenie”

Dziękuję serdecznie wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania i zrealizowania tegorocznej akcji ratowania cmentarzy kresowych, a więc przede wszystkim darczyńcom i ofiarodawcom finansowym i rzeczowym, wspomożycielom organizacyjnym, wspierającym nas mentalnie, osobom i instytucjom, które nas przyjmowały i opiekowały się nami na terenie Ukrainy, służbom granicznym Polski i Ukrainy, które życzliwie i sprawnie nas odprawiały, Konsulatowi Generalnemu RP we Lwowie wspomagającemu nas przy każdym wyjeździe, a nade wszystko wolontariuszom, którzy poświęcili swój osobisty czas i odważyli się w aktualnej sytuacji wyjechać na Ukrainę i nie szczędzili sił i woli w zakresie realizacji postawionych zadań.

Mam nadzieję, że uda nam się w przyszłości kontynuować rozpoczęte 13 lat temu zadania.

Dziękuję i zapraszam do dalszej współpracy.

Opracował:
Zbyszek Saganowski
organizator akcji